Hann ich doch hück en hillijen Jereon uss de Herrenpütt kömme sinn, met eme jonze Jeschlepps voll Lümmeltüüte:
- Wat öchelste do met ding Täsch, Jereon, sollisch dä helfe traare?
- Enä, laassset jonn, isch hannet nit esu wigg.
- Isch will jo nit vürwetzisch sing; äwwer wat määste met ding' Büggel voll Lümmeltütsche, Jereong?
- Do jonn isch met an de Rhing, wennet Naach wööt.
- Verzäll mih nit, datt do die all' bruchs!
- Enä, Jong, dat Züch ess föör de Pänz vun de Weltjoorendaach.
- Äwwer Jereon, dä dööfe dat doch jornit.
- Dat ess mih esu wat vun drissejaal, wichtich ess, dat dä Tütenüggelsche sich nit footpflanze donn!
|